από τον ΔΡ ΜΙΧΑΛΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
«Με βαθύτατο σεβασμό, απεριόριστη εκτίμηση και χαρά, έχω την τιμή να ομιλώ σήμερα για το εμβληματικό έργο μιας διακεκριμένης ακαδημαϊκού και καταξιωμένης συγγραφέως ανά το παγκόσμιο, της Πρώτης Γυναίκας Πρύτανη Ελληνικού Πανεπιστημίου, της Δρ. Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, για το τελευταίο βιβλίο της με τον τίτλο “Για την Ελλάδα που Ματώνει”
Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα μνημειώδες πόνημα, το οποίο πραγματεύεται τις κρίσιμες διαχρονικές προκλήσεις της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας με μια αξιοθαύμαστη επιστημονική και αναλυτική ικανότητα.
Η ευκαιρία που μου δίνεται να αναδείξω το πνευματικό έργο μιας τόσο σπουδαίας προσωπικότητας, τεραστίου διαμετρήματος, είναι όχι μόνο μια προσωπική τιμή, αλλά και μια ευθύνη να μεταφέρω το βάθος και τη σημασία των ιδεών και των σκέψεων της στον δημόσιο λόγο.»
Ένα λόγο, που τον χαρακτηρίζει η βαθιά επιστημονική γνώση, η ακαδημαϊκή ευρυμάθεια και η διανοητική της διαύγεια ενώ η κριτική της σκέψη, είναι θεμελιωμένη, εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη με μια απαράμιλλη διεισδυτικότητα.
Η Δρ. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της, δεν περιορίζεται απλώς στην περιγραφή της σύγχρονης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, που πλήττει την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αλλά αναδεικνύει προοπτικές και διατυπώνει οράματα για μια Ελλάδα που μπορεί να αναγεννηθεί και να ανασυνταχθεί Εθνικά και Κοινωνικά μέσα από την αυτογνωσία και την αυτοκριτική.
Γι αυτό άλλωστε προσωπικά θα χαρακτήριζα το βιβλίο με άλλο τίτλο, όπως: «Κοιτάζοντας την Ήλιο Κατάματα» Αντικρίζοντας δηλαδή την Αλήθεια Κατάματα, χωρίς φόβο, χωρίς προστατευτικά γυαλιά, και χωρίς παραμορφωτικούς φακούς, γιατί μόνο τότε θα μπορέσουμε να δούμε τον πραγματικό εαυτό μας και να ανασυνταχθούμε ως Έθνος.
Το έργο της, βαθιά διαποτισμένο από υψηλό εθνικό φρόνημα και γνήσια πατριωτική ευαισθησία, αποδεικνύει τη δύναμη της γνώσης ως μέσου αφύπνισης και αλλαγής.
Η συμβολή της στο δημόσιο διάλογο είναι αναντίρρητη και εξόχως επίκαιρη, καθώς το βιβλίο της δεν αποτελεί απλώς μια καταγραφή της κρίσης, αλλά και μια εμβληματική έκκληση για δράση και πιθανές διεξόδους για μια Ελλάδα που ΝΑΙ μεν Ματώνει, μα δεν Υποτάσσεται
Εμβαθύνει σε θεμελιώδη ζητήματα, όπως η κρίση στην έννοια της δημοκρατίας, η φθίνουσα εθνική κυριαρχία και οι δαιδαλώδεις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης, προτείνοντας λύσεις που αναδεικνύουν την αξία της πολιτικής βούλησης και της συλλογικής εθνικής αφύπνισης.
Η Δρ. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη αποτελεί φωτεινό φάρο στοχαστικής διανόησης και το έργο της είναι ένα απαράμιλλο κάλεσμα αυτογνωσίας και πατριωτικής δράσης.
Αξίζει, λοιπόν, να εμβαθύνουμε στις σελίδες αυτού του βιβλίου και να αντλήσουμε από τη σοφία της συγγραφέως τα απαραίτητα εφόδια για να οραματιστούμε μια πιο ακμαία και αυτεξούσια Ελλάδα και Κύπρο, καθώς τα ζητήματα που αναλύονται με οξυδέρκεια στο έργο αυτό, αν και εκδηλώνονται με διαφορετικούς τρόπους για την κάθε χώρα, εν τούτοις συγκλίνουν σε έναν κοινό παρονομαστή: την Εθνική Υποτέλεια.
Στο έργο αυτό περιλαμβάνονται έξι κεφάλαια, άρθρα και ομιλίες της κ. Δελιβάνη των τελευταίων χρόνων, τα οποία άπτονται διαφόρων θεμάτων, Εθνικών, Οικονομικών, Κοινωνικών, Γεωπολιτικών, κ.α.
Μέσα από τα κείμενα της η συγγραφέας αναδεικνύει με κριτική ματιά την Εθνική Υποτέλεια και τον «Ενδοτισμό» που χαρακτηρίζει διαχρονικά όλες τις Ελληνικές Κυβερνήσεις από την ίδρυση της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Παράλληλα, δεν απαλλάσσει από τις ευθύνες του τον Ελληνικό λαό, που κατά κανόνα δεν αντιδρά στο να διεκδικεί τα δικαιώματά του, αποδεχόμενος παθητικά λύσεις που αντιτίθενται στα Εθνικά του συμφέροντα, κατανοώντας ωστόσο ότι ο λαός πέφτει είναι θύμα παραπλάνησης ενός καλά σχεδιασμένου και οργανωμένου επικοινωνιακού πλαισίου των ΜΜΕ, επιλέγοντας κυβερνήσεις που ήδη έχουν προαποφασισθεί από ξένα κέντρα εξουσίας.
Η συγγραφέας παραθέτει ενδεικτικά παραδείγματα αποφάσεων που ελήφθησαν αντίθετα προς τη βούληση του λαού ή εν αγνοία του, όπως:
Το Δημοψήφισμα που διεξήχθη το 2015 για την έγκριση των Μνημονίων και που η συντριπτική πλειοψηφία του 62% απάντησε ΟΧΙ, ότι δηλαδή δεν επιθυμεί την συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων και που το τρανταχτό ΟΧΙ μετατράπηκε με ένα μαγικό τρόπο σε ένα σιωπηρό ΝΑΙ.
Αναφέρεται επίσης στην Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία το Ελληνικό Κράτος αναγνώρισε τη γειτονική χώρα ως “Βόρεια Μακεδονία” χωρίς καμία προηγούμενη λαϊκή διαβούλευση και συναίνεση από τον Ελληνικό λαό.
Σχολιάζει επίσης την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία, μια απόφαση που ελήφθη επίσης χωρίς καμία λαϊκή ενημέρωση και συναίνεση.
Είναι αυτονόητο πως δεν τίθεται θέμα σχετικά με την ανθρωπιστική βοήθεια που εστάλη, στην οποία ο Ελληνικός λαός ανταποκρίθηκε άμεσα και με προθυμία από την πρώτη στιγμή.
Το 2019, η Τουρκία έχει εντάξει στο μάθημα της Ιστορίας, στα σχολικά της εγχειρίδια, μια ενότητα για την (Mavi Vatan), την λεγόμενη “Γαλάζια Πατρίδα” μια ιδεολογική και γεωπολιτική θεωρία που αναφέρεται στις θαλάσσιες διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, Μαύρη Θάλασσα κλπ.
Η ενότητα αυτή εντάχθη στα σχολικά προγράμματα με έμφαση στη διαμόρφωση της Τουρκικής Εθνικής συνείδησης και Γεωπολιτικής αντίληψης.
Πως θα υλοποιηθεί η πολιτική της Γαλάζιας Πατρίδας, αφού το Αιγαίο ανήκει την υφαλοκρηπίδα, στα χωρικά ύδατα και στην ΑΟΖ της Ελλάδος. Γιατί δεν υπήρξε καμία αντίδρασης από την πλευρά της Ελλάδος. ?
«Ίσως για να μην διαταράξουμε τα ήρεμα νερά του Αιγαίου».
Τον Απρίλιο του 2021, πήγε ο Δένδιας στην Τουρκία και σε συνέντευξη τύπου κατάγγειλε ανοικτά τις τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, τις υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά, την αμφισβήτηση της Ελληνικής Κυριαρχίας, το ζήτημα της μειονότητας στη Θράκη, αλλά και την τουρκική στάση απέναντι στο Κυπριακό.
Οι καταγγελίες αυτές αποτέλεσαν πρώτη είδηση στα ΜΜΕ για πολλές μέρες
Τι είπε ο Δένδιας? Τα αυτονόητα είπε. Αυτά που θα έπρεπε να λένε όλοι οι Υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδος όλων ανεξαιρέτως των Κυβερνήσεων
Ο Δένδιας δεν ενήργησε τότε με Υποτέλεια και Ενδοτισμό αλλά με Εθνική Αξιοπρέπεια και Εθνική Ανεξαρτησία.
Τον Μάϊο του 2023, η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, κατά την επίσημη εκδήλωση για την Ημέρα της Ευρώπης, έκανε δήλωση σχετικά με την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και ότι πρόκειται για την πρώτη εισβολή ξένου κράτους σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Προφανώς είτε ξέχασε είτε αποσιώπησε το γεγονός ότι προηγήθηκε η Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο το 1974.
Να σας υπενθυμίσω όμως και μια από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις Εθνικής Υποτέλειας που προέκυψε στην Κύπρο.
Τον Φεβρουάριο του 2017 η Κυπριακή Βουλή είχε αποφασίσει, να τιμάται στα σχολεία το ενωτικό δημοψήφισμα του 1950, όπου το 96% των Ελληνοκυπρίων τάχθηκε υπέρ της ένωσης με την μητέρα πατρίδα.
Μετά την ψήφιση: Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί αντέδρασε έντονα, χαρακτηρίζοντας την απόφαση προκλητική και επικίνδυνη για τις συνομιλίες για το Κυπριακό.
Σε λίγες μέρες δηλαδή τον Μάρτιο του 2017, η Κυπριακή Βουλή ψήφισε τροποποίηση της εν λόγω απόφασης, για να ικανοποιήσει τις αντιδράσεις του Τουρκοκύπριου Ηγέτη.
Η περιφρόνηση της λαϊκής βούλησης, κατά τη συγγραφέα, εξηγεί και την απροθυμία του λαού να αντισταθεί. Επικαλείται το φόβο στιγματισμού και καταδίωξης από το σύστημα εξουσίας, γεγονός που αποθαρρύνει οποιαδήποτε αντίδραση.
Η Δρ. Μαρία Δελιβάνη τονίζει επίσης την ανάγκη επαγρύπνησης για τη διατήρηση και ενίσχυση της ελληνικής ταυτότητας στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης και της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Κάνει αναφορά στο σχέδιο Coudenhove-Kalergi, το οποίο ερμηνεύει ως προσπάθεια πληθυσμιακής αλλοίωσης της Ευρώπης, υπονομεύοντας την εθνική ταυτότητα των λαών.
Συνδέει το σχέδιο αυτό με το δημογραφικό και μεταναστευτικό πρόβλημα, υπογραμμίζοντας τις επιπτώσεις της ανεξέλεγκτης μεταναστευτικής ροής και της δημογραφικής γήρανσης, και υπογεννητικότητας ειδικά για την Ελλάδα και την Κύπρο.
Στα άρθρα της με τίτλο «Οι δύο Ελλάδες θα εορτάσουν το 1821» και «ο Εθνομηδενισμός Απειλεί την Ελλάδα»
Η κ. Μαρία Δελιβάνη σχολιάζει τον εορτασμό της διακοσιοστής επετείου της Ελληνικής Επανάστασης, ασκώντας δριμεία κριτική για τον τρόπο που οργανώθηκαν οι εν λόγω εορτασμοί μέσω της Επίσημης Κυβερνητικής Επιτροπής Εορτασμού με την ονομασία «ΕΛΛΑΔΑ 21» υποστηρίζοντας ότι έλλειψε η ανάδειξη της σημασίας του αγώνα της Επανάστασης για την Εθνική Ταυτότητα και Κρατική Ανεξαρτησία και επικεντρώθηκαν περισσότερο σε Παγκοσμιοποιημένες αφηγήσεις.
Η συγγραφέας στα εν λόγω άρθρα της περιγράφει την οργανωμένη και ανθελληνική προσπάθεια διχοτόμησης της Ελληνικής Κοινωνίας με την συμβολική ύπαρξη «Δύο Ελλάδων»
Την πρώτη η οποία εκπροσωπεί εκείνους που σέβονται την ιστορία της, τους αγώνες της για ελευθερία, ενστερνιζόμενοι την έννοια του έθνους-κράτους και τη σημασία της διατήρησης της πολιτιστικής και εθνικής της ταυτότητας και
Την δεύτερη που αντανακλά μια σύγχρονη, παγκοσμιοποιημένη οπτική που εστιάζει σε διεθνιστικές τάσεις, απόμακρη από την Εθνική Συνείδηση, τις Παραδοσιακές Αξίες και την Ελληνική Ιστορική μας πραγματικότητα.
Η κ. Μαρία Δελιβάνη, μετά την διαπίστωση της πιο πάνω προσπάθειας για την ιστορική μετάλλαξη του αγώνα του 21, και με στόχο να αποκαταστήσει την τιμή και το νόημα της Ελληνικής Επανάστασης, ίδρυσε την Επιτροπή «Τιμής στο 21» της οποίας προΐσταται, και η οποία δίνει καθημερινά μάχες για την ιστορική αποκατάσταση της αλήθειας και την προστασία της ελληνικής ιστορικής συνείδησης.
Ως διακεκριμένη και πολυβραβευμένη Οικονομολόγος παγκοσμίου Διαμετρήματος η κ. Δελιβάνη, κάνει εκτενή αναφορά για την Μνημονιακή Υποδούλωση που απεδέχθη η Ελλάδα, με τα εγκληματικά μνημόνια παρουσιάζοντας τα ως κλασσικό παράδειγμα επιβολής εξωτερικού ελέγχου, υπονομεύοντας την οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή της χώρας.
Υπογραμμίζει την ανάγκη άμεσης οικονομικής και πολιτικής ανασυγκρότησης, ώστε να διασφαλιστούν η βιώσιμη ανάπτυξη και η εθνική ανεξαρτησία.
Παράλληλα, κατακρίνει τη διαχρονική έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού στην εξωτερική πολιτική, αναδεικνύοντας την ανάγκη αντίστασης στις διεθνείς πιέσεις, ιδίως υπό το πρίσμα των συνεχών Τουρκικών Απειλών και των γεωπολιτικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία.
Το έργο της Δρ. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη αποτελεί όχι μόνο μια σπουδαία επιστημονική συμβολή αλλά και ένα κάλεσμα σε δράση για την προστασία της εθνικής ταυτότητας και της ανεξαρτησίας του κοινού Γεωπολιτικού Χώρου Κύπρου -Ελλάδος
Η Κύπρος όπως αναφέρει η Συγγραφέας, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ελληνισμού, τονίζοντας ότι οι γεωπολιτικές και οικονομικές προκλήσεις, πιέσεις και απειλές που αντιμετωπίζουν οι δύο χώρες από την Τουρκική Προκλητικότητα και Επιθετικότητα είναι παρόμοιες και γι αυτό τον λόγο θα έπρεπε να έχουν κοινή Εθνική και Γεωστρατηγική πολιτική όπως λειτούργησε παλαιότερα το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Κύπρου Ελλάδος.
Παράλληλα Κύπρος και Ελλάδα, καλούνται να διαχειριστούν τις νέες προκλήσεις και απειλές της Παγκοσμιοποίησης και του Εθνομηδενισμού με κυριότερες, την Υπογεννητικότητα, την Γήρανση του Πληθυσμού σε συνδυασμό με το Μεταναστευτικό και το Δημογραφικό που εξελίσσονται σε Εθνική Απειλή.
Συνοψίζοντας, στο τελευταίο της βιβλίο η Δρ. Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη, αναδεικνύει την στενή σχέση της Εθνικής κυριαρχίας με την οικονομική αυτάρκεια και τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα ισχυρό κάλεσμα εθνικής αφύπνισης, προσκαλώντας μας να επαναπροσδιορίσουμε τις εθνικές μας προτεραιότητες.
Κάθε κεφάλαιο αποτελεί ένα πολύτιμο δίδαγμα ζωής, έναν οδηγό αρχών και αξιών, εμπνευσμένο από τα Εθνικά Ιδεώδη.
Αν και δεν προορίζεται για σχολικό εγχειρίδιο, θα μπορούσε να αποτελέσει μια εξαιρετική πηγή έμπνευσης για νέους μαθητές, με στόχο την εθνική τους αφύπνιση, την ενίσχυση της ιστορικής αλήθειας και την εκτίμηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Η Δρ. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη αποδεικνύει για άλλη μια φορά τη διακεκριμένη θέση της ανάμεσα στους κορυφαίους διανοούμενους της χώρας μας, προσφέροντας ένα έργο που αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για τα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές.
